چرخ‌های مگ همانطور که از نامش پیداست نوعی چرخ خودرو هستند که از آلیاژ فلز منیزیم ساخته شده‌اند.وزن سبک آنها باعث محبوبیت آنها در برنامه های مسابقه ای می شود و ویژگی های زیبایی شناختی آنها آنها را به تجهیزات پس از فروش ایده آل برای علاقه مندان به خودرو تبدیل می کند.آنها را معمولاً می توان با پره های متقارن و روکش براق بالا شناسایی کرد.

یک مجموعه معمولی از چرخ های ماگ می تواند به طور قابل توجهی کمتر از چرخ های آلومینیومی یا فولادی وزن داشته باشد.چرخ های قوی و سبک وزن به دلیل مزایای وزن کم فنر نشده در مسابقات از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.وزن فنر نشده معیاری از چرخ‌ها، سیستم تعلیق، ترمزها و اجزای مرتبط خودرو است – اساساً هر چیزی که توسط خود سیستم تعلیق پشتیبانی نمی‌شود.وزن کم فنر نشده شتاب، ترمز، هندلینگ و سایر ویژگی های رانندگی بهتری را فراهم می کند.علاوه بر این، یک چرخ سبک‌تر معمولاً کشش بهتری نسبت به چرخ‌های سنگین‌تر دارد، زیرا سریع‌تر به ضربه‌ها و شیارهای سطح حرکت واکنش نشان می‌دهد.

این چرخ ها با استفاده از فرآیند آهنگری یک مرحله ای ساخته می شوند که معمولاً با آلیاژ AZ91 شناخته می شود."A" و "Z" در این کد به معنای آلومینیوم و روی هستند که به غیر از منیزیم، فلزات اصلی آلیاژ هستند.سایر فلزاتی که معمولا در آلیاژهای منیزیم استفاده می شوند عبارتند از سیلیکون، مس و زیرکونیوم.
چرخ‌های مگ برای اولین بار در دوران خودروهای عضلانی آمریکا در دهه 1960 به شهرت رسیدند.از آنجایی که علاقه مندان به دنبال راه های بیشتر و منحصر به فرد تر برای متمایز کردن وسایل نقلیه خود بودند، چرخ های پس از فروش به یک انتخاب واضح تبدیل شدند.مگ ها با درخشش بالا و میراث مسابقه ای خود، به دلیل ظاهر و عملکردشان مورد توجه قرار گرفتند.آنها به دلیل محبوبیت خود باعث تقلید و جعل زیادی شدند.چرخ های فولادی با روکش کروم می توانند ظاهر را تکرار کنند، اما نه استحکام و وزن سبک آلیاژهای منیزیم را.

با وجود تمام مزایای آنها، نقطه ضعف اصلی چرخ های ماگ هزینه آنهاست.یک مجموعه با کیفیت می تواند دو برابر قیمت یک مجموعه معمولی تر باشد.در نتیجه، معمولاً برای رانندگی روزانه استفاده نمی‌شوند، و همیشه به‌عنوان تجهیزات موجود در خودروها عرضه نمی‌شوند، هرچند که این امر می‌تواند در بین مدل‌های بالاتر تغییر کند.البته در مسابقات حرفه ای، هزینه در مقایسه با عملکرد کمتر مشکل است.

علاوه بر این، منیزیم به عنوان یک فلز بسیار قابل اشتعال شهرت دارد.با این حال، با دمای احتراق 1107 درجه فارنهایت (597 درجه سانتیگراد)، و نقطه ذوب 1202 درجه فارنهایت (650 درجه سانتیگراد)، بعید است که چرخ های آلیاژی منیزیمی هیچ خطر دیگری را در رانندگی معمولی یا استفاده در مسابقه ایجاد کنند.با این حال، آتش سوزی منیزیم با این محصولات شناخته شده است، و معمولاً به سختی می توان آن را خاموش کرد.